بتا هیدروکسی بوتیرات، یکی از مولکول های کتونی مهم بدن است که در کبد طی اکسیداسیون اسیدهای چرب تولید می شود. این مولکول از طریق خون به بافت های پیرامونی منتقل شده و به عنوان منبع انرژی مورد استفاده قرار می گیرد. روش نیتروپروساید استفاده شده برای تشخیص کتون در کیت های کمی، تنها استون و استواستات را تشخیص می دهد اما توانایی تشخیص بتا هیدروکسی بوتیرات را ندارد. همچنین این روش به داروهای دارای سولفیدریل حساس است و به طور معمول پس از افزایش کتون در خون، حداقل بین 2 تا 4 ساعت طول می کشد تا سطح کتون در ادرار قابل ارزیابی باشد.
کیت بتا هیدروکسی بوتیرات رندکس(RANBUT) برای اندازه گیری و ارزیابی کمی این آنالیت در سرم و پلاسما طراحی شده است. بتا هیدروکسی بوتیرات بیومارکری است که برخلاف استون و استواستات حساسیت بالایی نسبت به کتوزیس دارد و میزان آن نیز بیشتر افزایش پیدا می کند. بتا هیدروکسی بوتیرات پایدارترین کتون بادی است (7 روز در 4 درجه سانتی گراد) در حالی که استون و استواستات ناپایدار هستند.
تشخیص کتوزیس در وضعیت های زیر حائز اهمیت است که می توان از کیت رندکس برای تشخیص آن استفاده نمود:
- کتوزیس دیابتیک
- کتوزیس الکلی
- صدمات شدید، بیماری یا عفونت خون
- رژیم
- صرع کودکان
- افزایش قند خون کتوتیک
[supsystic-tables id=151]
ویژگی ها:
• این کیت دقت پایین تر از 5/3 درصد CV را دارد.
• روش کیت رندکس با دیگر روش های تجاری موجود مقایسه و تطابق مناسبی نشان داده شد (correlation coefficient 0.9954).
• این کیت برای هر دو روش دستی و دستگاهی مناسب بوده و قابل نصب بر روی تعداد زیادی از دستگاه ها ی بیوشیمی می باشد.
• محدوده تشخیصی کیت 0.4 تا 0.5 میلی مول بر لیتر می باشد. قابلیت شناسایی سطوح فراتر از محدوده نرمال ( 0.100 تا 5.75 میکرو گرم بر میلی لیتر).
• روش انجام: Enzymatic
• به صورت لیوفیلیزه
• نمونه مورد استفاده: سرم و پلاسما
• پایداری محلول آماده شده: تا 7 روز در دمای 2 تا 8 درجه
• S نشان دهنده حضور استاندارد در کیت، کاربرد آن تنها برای روش دستی و نیمه اتوماتیک
• کنترل: کنترل Human بیوشیمی و کنترل Precision بیوشیمی
• کالیبراتور: کالیبراتور بیوشیمی
• محدوده قابل اندازه گیری: 0.100 تا 5.75 میلی مول بر لیتر
